Twierdza Wisłoujście została zbudowana w XVI wieku przy wejściu do portu gdańskiego. Obiekt wybudowany został nad samym morzem przy ujściu Wisły jednak przez wieku wody rzeki naniosły tak dużo osadów, że obecnie twierdzę od Bałtyku dzieli już pół kilometra. Za Twierdzą z osadów powstało między innymi Westerplatte.
Zabytkowa twierdza zbudowana została według wzorów holenderskich, ale w budowli dopatrzyć się można różnych stylów architektonicznych i szkół budowy obiektów obronnych. Twierdzę zbudowano w strategicznym miejscu, z którego obserwować można było ruch statków wpływających do Gdańska i pływających po Zatoce Gdańskiej. Murowaną budowlę obroną zbudowano w miejscu gdzie już dużo wcześniej znajdowała się drewniana strażnica.
Centralnym punktem Twierdzy Wisłoujście jest okrągła wieża z 1482 roku, która oprócz funkcji strzelniczych służyła również jako latarnia morska. Wokół tej wieży przez wieku dobudowywano kolejne elementy fortyfikacji.
Twierdza zbudowana zostało jako tzw. Fort Carre i dodatkowo od strony wschodniej otoczona szańcami. Do jej wnętrza dostać można było się tylko przez zwodzony most nad fosą. Za mostem znajdował się w murze skośny tunel tak aby napierające wojska nie mogły strzelać z dział przez bramę. Podobne rozwiązanie możemy zobaczyć miedzy innymi w
Twierdzy Srebrnogórskiej.
W swojej długiej historii obiekt był wielokrotnie oblegany i ostrzeliwany. To też pociągało konieczność częstego jej odbudowywania. Ostateczny cios zadali twierdzy sowieci, którzy zniszczyli obiekt po zajęciu miasta w 1945 roku. Dopiero w roku 1974 twierdza stała się oddziałem Muzeum Historycznego Miasta Gdańska i rozpoczęto jej powolną odbudowę.
Twierdza Wisłoujście to zabytkowy obiekt obronny o dużym znaczeniu dla kultury. To właśnie dlatego ten bardzo zaniedbany obiekt doczekał się rewitalizacji i kompleksowego remontu, który jest obecnie prowadzony w ramach projektu Światowe Programu Ochrony Zabytków. Z powodu remontu twierdza jest obecnie nieczynna (2013).