Pałac Kultury i Nauki w Warszawie to najwyższy i najbardziej charakterystyczny budynek naszej stolicy. Położony w samym centrum budynek oddany został do użytku w 1955 roku po zaledwie 3 latach budowy. Pałac Kultury i Nauki nosił początkowo imię Józefa Stalina i został wybudowany z jego inicjatywy jako dar narodów radzieckich dla narodu polskiego.
PKiN ma 187 metrów wysokości, a licząc z iglicą nawet 237 metrów. Budynek ma 44 piętra a na 30 piętrze znajduje się taras widokowy.
Pałac Kultury i Nauki w Warszawie budowało 3,5 tysiąca radzieckich robotników. Projektantem pałacu był Lew Rudniew, który chciał połączyć w obiekcie cechy architektury polskiej i wieżowców radzieckich z lat 40-tych i 50-tych XX wieku. Pierwowzorem PKiN były moskiewskie "Wieże Stalina" czyli siedem wieżowców inspirowanych podobnymi budynkami w USA. Jednym z amerykańskich pierwowzorów miał być Manhattan Municipal Building w Nowym Jorku.
Siostrzane budynki Pałacu Kultury i Nauki znajdują się również w Kijowie, Pradze i Rydze. Te ogromne na owe czasy budynki miały być nie tyle darem co symbolem podporządkowania krajów bloku wschodniego Sowieckiej Rosji.
Pałac Kultury i Nauki w Warszawie mieści wiele instytucji, ale dla turystów najciekawszym jest taras widokowy na XXX piętrze, z którego można zobaczyć całą stolicę. Bardzo dobrze widać z niego nowo wybudowany stadion narodowy. Wstęp na taras widokowy jest płatny. Na górę wjeżdża się windą.
Wokół pałacu znajduje się wielki parking. Parking jest płatny, ale znaleźć na nim miejsce nie jest łatwo.