Pałac w Kamieńcu Ząbkowickim zbudowany został w XIX wieku na zlecenie Marianny Orańskiej - niderlandzkiej królewny i żony Albrechta Hohenzollerna. Zamek wybudowano według projektu Karlowa Friedricha Schinklowa, który zaprojektował także
Pałacyk myśliwski w Antoninie i przebudowywał zamek w Kórniku. Pałac stylizowany jest na stare zamczysko. Zamek wznosi się na wzgórzu nad miastem i jest dobrze widoczny z okolicy. Jego charakterystycznymi elementami są cztery okrągłe wieże. Zamek zbudowany został z cegły i był otoczony tarasami i ogrodami.
Zamek znajdował się w rękach Hohenzollernów aż do II wojny światowej. W czasie wojny hitlerowcy zwozili do pałacu zrabowane działa sztuki. Po wojnie zamek spalili sowieci. Za czasów PRL zamek był nadal grabiony. Wywieziono z niego marmury, które obecnie zdobią salę kongresową w Warszawie oraz wiele innych elementów. Dachówkę z pałacu wykorzystano prawdopodobnie przy budowie domów partyjnych dygnitarzy. Ratunkiem dla pałacu okazał się Włodzimierz Sobiech, który wydzierżawił zamek zajął się jego odbudową. Niestety z powodu ograniczonych środków pałac nie odzyskał dawnej świetności. Od śmierci Włodzimierza Sobiecha zamek stoi zamknięty i zobaczyć go można tylko z zewnątrz.
Przy wzgórzu zamkowym znajduje się parking - napisany jest ze płatnym, ale w miasteczku jest dużo miejsc gdzie można się zatrzymać. Z parkingu do zamku wiedzie droga. Od zamku wiedzie niebieski szlak do dworca PKP, gdzie przejeżdża wiele pociągów na trasie Wrocław - Kłodzko.